អី្វទៅជាជម្ងឺមហារីកពោះវៀន?

ជម្ងឺមហារីកពោះវៀនជាមហារីកប្រភេទកាចកើតនៅលើផ្លូវក្រពះពោះវៀនដែលគេតែងតែជួបប្រទះ អត្រាកើតជម្ងឺនេះនៅក្រោមតែអត្រាកើតជម្ងឺមហារីកក្រពះ និង មហារីកបំពង់អាហារប៉ុណ្ណោះ ជាផ្នែកមួយដែលគេច្រើនជួបប្រទះជាងគេនៅក្នុងមហារីកពោះវៀនធំ (មានអត្រាប្រហែល៦០%)។ អ្នកមានអាយុ៤០ឆ្នាំឡើងមានអត្រាកើតជម្ងឺច្រើនជាងគេ។ អាយុក្រោម៣០ឆ្នាំមានអត្រាកើតជម្ងឺប្រហែល១៥% ច្រើនកើតលើមនុស្សប្រុស ហើយអត្រាកើតជម្ងឺរវាងបុរសនិងស្រ្តីគឺ 2-3：1។

អាការៈសំខាន់នៃជម្ងឺមហារីកពោះវៀន

ជម្ងឺមហារីកពោះវៀនមានលក្ខណៈលេចធ្លោរក្នុងផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត អ្នកជម្ងឺគួរតែប្រុងប្រយ័ត្នកាន់តែខ្លំាង។ មហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលដំបូងសំខាន់គឺបន្ទោរបង់ឈាមហើយឈឺ។ ឈាមមានពណ៌ក្រហមក្រមៅ ឬ ក្រហមស្រស់ និងមានអាការៈប្រហាក់ប្រហែលនិងឬសដូងបាតខាងក្នុងដែរ។

បន្ទាប់មកទំលាប់បន្ទោរបង់ផ្លាស់ប្តូរ ក៏អាចមានសភាពក្តៀន និង រាគ ឈឺពោះខ្លាំងប៉ុន្តែបន្ទោរបង់មិនចេញ។ លាមកច្រើនតែសុទ្ធជាសារធាតុរាវស្អិតលាយឈាមខាប។ នៅពេលនោះរូបរាងលាមកក៏ផ្លាស់ប្តូរដែរ លាមកតូចទៅៗ។

ក្រៅពីនេះ ដោយសារតែដុំសាច់រុំព័ទ្ធជុំវិញស្រទាប់ភា្នសពោះវៀន ធ្វើអោយទីធា្លក្នុងពោះវៀនតូចចង្អៀត ជាពិសេសនៅកន្លែងព្រំដែនរវាងផ្នែកចុងពោះវៀន និង គន្លាក់បន្ទាប់ ច្រើនជាដុំសាច់រឹងមានផ្ទៃតូចចង្អៀត ហើយងាយស្រួលបង្កសភាពស្ទះ ធ្វើអោយមានអាការៈរំញោចដល់ផ្លូវពោះវៀន-ល-។

ដំណាក់កាលចុងក្រោយលាមកកា្លយជាពណ៌ក្រហមស្លេក លាយផ្សំនិងលាមកមានឈាមរាវស្អិត ឬ ឈាមកកខាប់។

ជម្ងឺមហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលចុងក្រោយច្រើនបំផ្លាញទៅប្រព័ន្ធសរិរាង្គនៅក្បែរនោះ ដូចជា ៖ ប្លោកនោម និង ក្រពេញភេទ-ល- ធ្វើអោយមានការបន្ទោរបង់ញឹក ច្រើន និង ពិបាកបញ្ចេញចោល។ នៅពេលដុំសាច់បំផ្លាញដល់សរសៃប្រសាទចង្កេះនឹងកើតមានផ្នែកនៃឆ្អឹងកងខ្នង និង ផ្នែកចង្កេះមានការឈឺចាប់។

មូលហេតុដែលធ្វើអោយកើតជម្ងឺមហារីកពោះវៀន

១. តំណពូជ ៖ ការកើតមហារីកពោះវៀនមានទាក់ទងនិងកត្តាតំណពូជ។ ក្រុមគ្រួសារដែមានប្រវត្តិអ្នកកើតជម្ងឺមហារីកពោះវៀនរិតតែងាយស្រួលកើតជម្ងឺនេះ។ ដុំសាច់ក្រពេញពោះវៀនខ្លះជាសារធាតុតំណពូជ មានអត្រាតំណពូជខ្ពស់។

២. របបអាហារ ៖ ក្រៅពីអាហារខ្លះៗដែលមានផ្ទុកសារធាតុAmine Nitrite (សារធាតុដែលធ្វើអោយកើតមហារីកខ្លាំងជាងគេ) បរិភោគអាហារដែលផ្ទុកជាតិខ្លាញ់ខ្ពស់អស់រយៈពេលយូរក៏ជាមូលហេតុសំខាន់ដែលធ្វើអោយកើតមហារីកដែរ។

៣. ជម្ងឺនៅផ្លូវក្រពះពោះវៀន ៖ ជម្ងឺរលាកពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ ដុំសាច់ក្នុងពោះវៀន ដំបៅ-ល- អាចធ្វើអោយមុខងារពោះវៀនរងការបំផ្លាញ បម្រែបម្រួលជាជម្ងឺកាចសាហាវ ហើយកា្លយជាមហារីក។

៤. ជម្ងឺដទៃ ៖ ជម្ងឺសត្វល្អិតស៊ីឈាម-ល- គ្រប់ប្រភេទជម្ងឺនៃពួកសត្វល្អិតបារ៉ាសឹកអាចធ្វើអោយស្រទាប់ភ្នាសកោសិកាពោះវៀនទទួលការបំផ្លាញ ធ្វើអោយដំបៅរលួយ រលាក ហើយដុំសាច់នៃក្រពេញកើនឡើង-ល- ដូចនេះហើយបង្កជាមហារីកពោះវៀន។

៥. ខ្វះសារធាតុខ្លះៗ ៖ ជាពិសេសគឺខ្វះសារធាតុម៉ូលីបដែន អាចបង្កើនគ្រោះថា្នក់នៃការកើតជម្ងឺមហារីកពោះវៀន។

តើជម្ងឺមហារីកពោះវៀនធំមានការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដូចមេ្តច?

ទៅតាមការរីកចម្រើននៃបច្ចេកវិទ្យាពេទ្យ បច្ចុប្បន្នការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមហារីកពោះវៀនក្នុងផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តកាន់តែកើនឡើង ក្នុងនោះរួមផ្សំវិធីប៉ុន្មានរបៀបដូចខាងក្រោមនេះ ៖

1. ការពិនិត្យដោយបាញ់កាំរស្មីX ៖ រួមមានការពិនិត្យលើផ្លូវរំលាយអាហារទាំងមូល និង កាសុងមើលពោះវៀន។ ចំពោះអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនធំងាយស្រួលធ្វើការពិនិត្យដោយសុងមើលពោះវៀន។ ការប្រទះឃើញប្រភពជម្ងឺដ៏តូចមួយអាចសុងមើលផ្ទៃពោះវៀន និងពិនិត្យលើផ្លូវរំលាយអាហារទាំងមូល ទាំង២តែម្តងដើម្បីធ្វើការប្រៀបធៀប ប្រសិទ្ធភាពធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យកាន់តែល្អ។

2. ការពិនិត្យដោយឆ្លុះពោះវៀនធំ ៖

(1)ការឆ្លុះមើលពោះវៀនមានទីតាំងស្ថិតនៅកំនាត់ទី២បន្ទាប់ចុងពោះវៀន ៖ ជាបំពង់ត្រង់មួយ វែងបំផុតមានប្រវែង៣០ស.ម ការពិនិត្យងាយស្រួល អាចធ្វើការកាត់យកប៉ាន់មកពិនិត្យដោយត្រង់ៗ ស័ក្តិសមនឹងការពិនិត្យបម្រែបម្រួលជម្ងឺនៅផ្នែកខាងក្រោមនៃពោះវៀនមានទីតាំងស្ថិតនៅកំនាត់ទី២បន្ទាប់ចុងពោះវៀន។

(2)ការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំព័ទ្ធជុំវិញ ៖ ប្រវែងពី១២០ ទៅ១៨០ស.ម អាចបត់បែន អាចសង្កេតមើលពោះវៀនធំទាំងមូល អាចធ្វើការកាត់ដោយអេឡិចត្រូនិច រំញោច និង កាត់យកប៉ាន់មកពិនិត្យ អាចប្រទះឃើញបម្រែបម្រួលជម្ងឺនៅដំណាក់កាលដំបូង។ បើការពិនិត្យខាងលើនេះ ពិបាកកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យអាចប្រើវិធីនេះវិញ។

3. ការពិនិត្យអេកូ និង ការពិនិត្យដោយ CT ៖ មានតម្លៃក្នុងការពិនិត្យទំនាក់ទំនងនៃទីតាំង ទំហំ និង សរិរាង្គនៅជុំវិញមហារីក។ វិភាគថាកូនកណ្តុរ និង ថ្លើមមានផ្លាស់ទីឬអត់។

4. ការវាស់ប្រព័ន្ធសុំានឹងផ្ទៃមហារីក(CEA)៖ ការវាស់ប្រព័ន្ធសុំានឹងផ្ទៃមហារីក(CEA)បានបើកអោយប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយ ជាការពិនិត្យសំខាន់មួយនៃគំរោងការពិនិត្យមហារីកពោះវៀន។ ជាធម្មតាមានតម្លៃក្នុងការវិភាគប្រសិទ្ធភាពព្យាបាល និង ការទស្សទាយនៅពេលក្រោយ។ ការបន្តធ្វើការពិនិត្យដោយ CEA លើឈាម អាចប្រើប្រាស់តាមដានប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលដោយវះកាត់ ឬ ការព្យាបាលតាមបែបគីមីសាស្រ្ត។

បំនែងចែកដំណាក់កាលនៃមហារីកពោះវៀន

ប្រសិនបើអ្នកជម្ងឺត្រូវពិនិត្យឃើញមានផ្ទុកមហារីក នោះគ្រូពេទ្យនឹងកំណត់ដំណាក់កាលនៃមហារីកពោះវៀន។ គ្រូពេទ្យត្រូវធ្វើដំណើរការពិនិត្យផ្សេងៗមកកំណត់ដំណាក់កាលនៃមហារីក។ យល់ដឹងពីដំណាក់កាលនៃមហារីក ទើបអាចកំណត់យកការព្យាបាលដ៏ល្អបំផុត។

ដំណាក់កាល ០ ៖ មហារីកសិ្ថតក្នុងដំណាក់កាលដំបូង កោសិកាមហារីកមានតែនៅក្នុងផ្នែកខាងក្នុងបង្អស់នៃពោះវៀន។

ដំណាក់កាលទី១ ៖ កោសិកាមហារីកបំផ្លាញដល់តំបន់យ៉ាងច្រើននៃស្រទាប់ក្នុងនៃពោះ

វៀនធំ។

ដំណាក់កាលទី២ ៖ កោសិកាមហារីកបានចេញក្រៅពីបរិវេណពោះវៀន ប៉ុន្តែមិនទាន់រីកសាយដល់កូនកណ្តុរឡើយ។

ដំណាក់កាលទី៣ ៖ កោសិកាមហារីកបានរីកសាយដល់កូនកណ្តុរ ប៉ុន្តែមិនទាន់រីកដល់សរិរាង្គផ្សេងៗនៃសារពាង្គកាយឡើយ។

ដំណាក់កាលទី៤ ៖ កោសិកាមហារីកបានរីកសាយដល់សរិរាង្គផ្សេងៗនៃសារពាង្គកាយ។ មហារីកពោះវៀនងាយនឹងផា្លស់ទីទៅផ្នែកថ្លើម និង សួតជាមុន។

តើធ្វើការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកពោះវៀនយ៉ាងដូចមេ្តច?

បច្ចុប្បន្ន ការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកពោះវៀនច្រើនប្រើវិធីព្យាបាលរួមផ្សំគ្នា រួមមាន ៖ ការព្យាបាលដោយវះកាត់ ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្ត ការព្យាបាលប្រមូលផ្តុំចំគោលដៅ-ល-។

1. ការព្យាបាលដោយវះកាត់ ៖ ការវះកាត់ជាវិធីព្យាបាលសំខាន់ក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកពោះវៀន។ មហារីកពោះវៀនដំណាក់កាល០ សំខាន់ប្រើការព្យាបាលដោយវះកាត់ផ្នែកខាងក្រៅ មុន និងក្រោយវះកាត់អាចប្រើការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្ត ឬ ការព្យាបាលតាមថ្នាំចិនមកជំនួយ។

2.ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្ត ៖ មុនការវះកាត់ប្រើការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្តធ្វើអោយដុំសាច់រួញតូច បង្កើនអត្រានៃការវះកាត់ចោល។ ក្រោយការវះកាត់ ប្រើការព្យាបាលនេះអាចសំលាប់ចោលមេរោគបង្កជម្ងឺ កាត់បន្ថយការលាប់ឡើងវិញ។ ចំពោះអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលចុងក្រោយ ការព្យាបាលតាមបែបគីមីសាស្រ្តអាចជាវិធីព្យាបាលសម្រួលដង្ហើមជីវិត កែតម្រួលគុណភាពរស់នៅរបស់អ្នកជម្ងឺ ពន្យាអាយុជីវិត ប៉ុន្តែការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្តធ្វើអោយមានផលប៉ះពាល់អាក្រក់យ៉ាងលេចធ្លោរដល់អ្នកជម្ងឺដូចជា ៖ តឹងទ្រូង ចង់ក្អួត-ល- ។

3.ការព្យាបាលតាមសភាពសារពាង្គកាយ ៖ ការព្យាបាលតាមសភាពសារពាង្គកាយជាវិធីព្យាបាលដ៏ថ្មីមួយប្រភេទ ហើយត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាមានប្រសិទ្ធភាព យោងតាមទីតាំងមិនដូចគ្នានៃដុំសាច់ ថ្នាំប្រឆាំងនឹងមហារីកដែលដាក់តាមសភាពសារពាង្គកាយទៅសំលាប់ចោលកោសិកាមហារីក មានការប៉ះពាល់តិចដល់សរិរាង្គធម្មតា បើប្រៀបធៀបនឹងការព្យាបាលតាមបែបគីមីជាការព្យាបាលបែបចាស់ ការព្យាបាលតាមសភាពសារពាង្គកាយនេះមានផលប៉ះពាល់តិចតួចជាង។

4.ការព្យាបាលតាមថ្នាំចិន ៖ អាចធ្វើជាវិធីព្យាបាលមួយក្នុងចំនោមការព្យាបាលរួមផ្សំគ្នា ស័ក្តិសមប្រើជាមួយអ្នកជម្ងឺដែលមិនស័ក្តិសមធ្វើការវះកាត់ និង ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម និង តាមបែបគីមីសាស្រ្ត ឬ អ្នកជម្ងឺដែលក្រោយការវះកាត់ទៅលាប់ឡើងវិញ។

5.ការព្យាបាលដោយចាក់បញ្ចូល ៖ សំដៅនៅក្រោមស្ថានភាពដែលមិនវះកាត់បើកទីតាំងជម្ងឺ នៅតាមសរសៃឈាម លើស្បែកចោះរន្ធជារូងតូចមួយត្រឹមតែប៉ុន្មានមីលីមែត្រប៉ុណ្ណោះ ឬ តាមវិធីព្យាបាលដែលបន្សល់មុខរបួសតូចបំផុតដែលឆ្លងកាត់តាមបំពង់ដែលសារពាង្គកាយមានស្រាប់ នៅក្រោមដំនឹកនាំម៉ាស៊ីនព្យាបាល(ម៉ាស៊ីនឆ្លុះរួបភាព ម៉ាស៊ីនឆ្លុះទំលុះមើល CT MR ពិនិត្យអេកូ) ទៅព្យាបាលនៅតាមផ្នែកទីតាំងជម្ងឺ។ ការព្យាបាលដោយចាក់បញ្ចូលរួមមានចំនុចពិសេសដូចជា ៖ បន្សល់មុខរបួសតូច ងាយស្រួល សុវត្ថិភាព មានប្រសិទ្ធភាព ហើយមានមិនសូវមានប្រតិកម្ម និង ពេលសំរាកមន្ទីរពេទ្យខ្លី។

6. ការព្យាបាលពន្លឺអាភាសកម្ម ៖ ការព្យាបាលពន្លឺអាភាសកម្មគឺប្រើប្រាស់កាំរស្មីដ៏មុត ទៅសំលាប់កោសិកាមហារីកដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ជាវិធីព្យាបាលដោយមិនមានមុខរបួសម្យ៉ាង។ វិធីព្យាបាលបែបនេះមិនដូចការវះកាត់ ការព្យាបាលតាមវិទ្យុសកម្ម ការព្យាបាលតាមបែបគីមីសាស្រ្ត និង ការព្យាបាលតាមប្រព័ន្ធការពារសារពាង្គកាយឡើយ អាចប្រើក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្រ្តទៅព្យាបាលជម្ងឺមហារីកពោះវៀន។

តើមានការការពារពីជម្ងឺមហារីកពោះវៀនធំយ៉ាងដូចមេ្តច?

1.ការពារមហារីកពោះវៀនជាដំបូងត្រូវចាប់ផ្តើមពីរបបអាហារ។

2.ជាដំបូងកែតម្រួលរបបអាហារ រៀបចំអោយសមស្រប គួរទទួលទានអាហារមានវីតាមីន និង សារធាតុគីមីតិច កុំសូវបរិភោគសារធាតុប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ សារធាតុខ្លាញ់ខ្ពស់ ជាតិក្តៅខ្ពស់។

3.ចំនុចទី២ត្រូវកត់សំគាល់គឺ បោះបង់ចោលទំលាប់អាក្រក់ក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ដូចជា ៖ ការផឹកស្រា ជក់បារី ធ្វើការយប់មិនគេង ការបរិភោគអាចដល់ឆ្អែតពេក-ល-។

4.ចំនុចទី៣ត្រូវកត់សំគាល់គឺ ត្រូវខំប្រឹងព្យាបាលជម្ងឺក្តៀន រលាកពោះវៀនធំរួមមានដំបៅ-ល- ដែលតែងតែឃើញក្នុងជម្ងឺនៃពោះវៀន។

5.ចំនុចទី៤ត្រូវកត់សំគាល់គឺខំប្រឹងប្រែងធ្វើលំហាត់ប្រាណ មានចិត្តអំណត់ បង្កើនថាមពលប្រព័ន្ធការពារសារពាង្គកាយ។

អាចទទួលបានការគាំទ្រអ្វីខ្លះ?

បច្ចុប្បន្ន វិធីព្យាបាលមហារីកពោះវៀននៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យក្វាងចូវទំនើបផ្នែកមហារីកមានដូចជា ការវះកាត់ ការព្យាបាលដោយចាក់បញ្ចូលបិទសរសៃឈាម និងការព្យាបាលដោយពន្លឺអាភាសកម្ម។ ការវះកាត់ធម្មតាសំខាន់គឺស័ក្តិសមនឹងអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលដំបូង ការព្យាបាលដោយចាក់បញ្ចូលបិទសរសៃឈាម និងការព្យាបាលដោយពន្លឺអាភាសកម្មសំខាន់គឺស័ក្តិសមនឹងអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលកណ្តាល និងចុងក្រោយ។ ការព្យាបាលដោយចាក់បញ្ចូលគឺតាមរយៈការចោះលើខ្លួនប្រាណអ្នកជម្ងឺប្រវែង1-2មីលីម៉ែត នៅក្រោមការដឹកនាំនៃបរិក្ខារូបភាពផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រធ្វើការទំលុះចូល នៃបំពង់បូម បំពង់សរសៃល្អិតឆ្មារ និងឧបករណ៍ជាក់លាក់ដ៏ពិសេសស៊កបញ្ចូលទៅដល់ទីតាំងជម្ងឺក្នុងរាងកាយមនុស្សដើម្បីធ្វើការវិនិច្ឆ័យរោគ ឬពេលបូមយកជាលិកាធ្វើការព្យាបាលចាក់បញ្ចូលថ្នាំ។ នៅមន្ទីរពេទ្យនេះបានជ្រើសយកសណ្ឋាននៃក្រុមអ្នកជំនាញ បង្កើតជាកូនក្រុមតូចមួយជំនាញព្យាបាលចំពោះអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនក្នុងការកំណត់នូវវិធីពហុព្យាបាល។ ក្នុងនោះ អ្នកជំនាញអាចនឹងប្រើប្រាស់ការព្យាបាលតាមពន្លឺអាភាសកម្មចំពោះអ្នកជម្ងឺមហារីកពោះវៀនដំណាក់កាលកណ្តាល និងចុងក្រោយ ក្រោមការចូលរួមនៃការប្រើប្រាស់នូវពន្លឺអុកស៊ីសែនដែលប៉ះមិនបាន ក្រោមប្រសិទ្ធភាពនៃពន្លឺ មានអត្រាប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការសំលាប់កោសិកាមហារីក។ ប្រសិទ្ធភាពនៃគុណសម្បត្តិបច្ចេកវិទ្យាស្នាមរបួសតូចតែមួយប្រភេទ ជៀសវាងនូវការព្យាបាលធម្មតាដូចជាចាក់ថ្នាំគីមី និងបាញ់កាំរស្មីដែលនាំមកនូវផលប៉ះពាល់ អាចកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពទាំងស្រុងក្នុងការព្យាបាលមហារីកពោះវៀន។ ស្របពេលនោះផងដែរ នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យនៅផ្គត់ផ្គង់បន្ទប់ជម្ងឺ និងរបបអាហារដែលមានជីវជាតិដ៏សមរម្យក្នុងការជួយឲ្យអ្នកជម្ងឺមានតុល្យភាពក្នុងរាងកាយ បន្ថែមជំហានជាសះស្បើយ។

មន្ទីរពេទ្យចិនក្វាងចូវទំនើបផ្នែកមហារីកបានបង្កើតការិយាល័យតំណាងនៅប្រទេសវៀតណាម ឥណ្ឌូនេស៊ី ហ្វីលីពីន កម្ពុជា ថៃនិងប្រទេសជាច្រើនទៀត។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំបានទទួលបញ្ជូនអ្នកជម្ងឺបរទេសផ្នែកមហារីកពីទីសា្នក់ការទៅព្យាបាលនៅប្រទេសចិន តាមរយៈការព្យាបាលអ្នកជម្ងឺមហារីកបានរីកសាយភាយទូទាំងពិភពលោក។

ស្ថិតនៅក្រោមស្ថានភាពដែលមន្ទីរពេទ្យក្វាងចូវទំនើបផ្នែកមហារីកមិនបន្ថែមបន្ទុកដល់អ្នកជម្ងឺនោះ នៅមានមួយផ្នែកគឺផ្តល់ឱ្យអ្នកជម្ងឺមានសេចក្តីទុកចិត្តនូវសេវាកម្មព្យាបាលគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ មួយផ្នែកទៀតគឺលើកកំពស់ប្រសិទ្ធភាព និងគុណភាពនៃការព្យាបាល។ ប្រព័ន្ធជាច្រើនក្នុងការទំនាក់ទំនងរវាងវេជ្ជបណ្ឌិត និង អ្នកជម្ងឺ រួមមានដូចជា ពិគ្រោះយោបល់តាមអនឡាញ តាមអ៊ីម៉ែល តាមរយៈទូរស័ព្ទ ព្រមទាំងណាត់ជួបពិគ្រោះយោបល់ទល់មុខគ្នា ដើម្បីពង្រីកនូវសេវាកម្មពិគ្រោះយោបល់ឱ្យធំទូលំទូលាយដល់អ្នកជម្ងឺ និងជួយឱ្យពួកគាត់មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងប្រឆាំងនឹងជម្ងឺមហារីក។